|
علمی-اجتماعی
|
||||||||||||||||
|
جمعه 25 تير 1395برچسب:, :: 13:57 :: نويسنده : شمیلا سیامکی
خسته شدم از بس همه از حقوقهای کمشان می نالند. والله من هم حقوق بگیر همین مملکتم اما هرگز نمی نالم . اصلا هم حقوقم کم نیست نه این که زیاد باشه ولی اونقدری هست که بتونم یه زندگی آبرومند برای خودم و افراد خانواده ام فراهم کنم و سالی چند بار به اتفاق افراد خانواده و گاهی اوقات فامیلهای سببی و نسبی به سفرهای داخلی و خارجی با هواپیما برویم و در هتلهای چند ستاره اقامت کنیم و تازه علاوه بر نیازهای پوشاک وخوراکمان خیلی از وسایل زندگیمان و حتی وسایل ساخت خانه هایمان را نیز می خریم وبا خودمان به کشور می آوریم البته این به جز انواع و اقسام سوغاتی هایی است که برای فامیل و در و همسایه و حتی مدیر و معلمان و معاونان مدارس فرزندانمان می آوریم و تازه می توانم سالی چند ویلا و آپارتمان و اتومبیل برای خودم و اهل بیت بخرم این که می گویند هزینه ی خدمات درمانی و بیمارستانها و کلینیکها بسیار بالاست نه اصلا این طور نیست گرچه شاید وقتی در اروپا و امریکا و اسرائیل برای درمان خود و اهل خانه مراجعه می کنیم مقداری گران باشد اما در کشور ما واقعا گرون که نیست ارزون هم هست . یا این که مرتب از بیکاری می نالند والله به خدا اصلا این طور نیست بیکاری اصلا وجود ندارد من تمام فرزندان و همسرانان وفامیلهایمان هنوز امضای مدرکشان خشک نشده همه مدیر کل فلان اداره و بهمان سازمان و نهاد می شوند ما که اصلا بیکاری نمی بینیم گرچه شاید گاهی اوقات برای پیدا کردن مدیرکل در شهر مناسب یا سازمان خاصی مقداری مشکل ایجاد میشه ولی اصلا این که جوانها بیکارند یک تهمته . نمی دانم چرا ملت می نالند در کشوری با این همه امکانات مگه میشه یک حقوق بگیر ناراضی باشه. امان از این ملت حریص!!!
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
 نويسندگان
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: